Rita Gorgonowa

Jak już wspomniałam, urodziła się ona w Jugosławii w 1901 roku. Mówiono, że w jej żyłach płynęła serbska lub chorwacka krew. Jej ojciec zmarł kiedy Rita miała zaledwie 3 lata. Źródła podają, że Rita do czwartego roku życia wychowywał się poza domem rodzinnym - najpierw u krewnych a potem w sierocińcu. W wieku 15 lat wyszła za mąż za oficera Armii Cesarstwa Austro - Węgierskiego- porucznika Erwina Gorgona. W roku 1917 urodził im się syn. Niedługo potem Rita wraz z mężem i synem przeniosła się do Lwowa aby zamieszkać u rodziców męża. Niestety, małżeństwo Rity nie układało się najlepiej. Jej mąż po redukcji etatów w wojsku został bez pracy. Często znikał z domu i zdradzał Ritę z prostytutkami. W roku 1921 Erwin wyjechał do Ameryki w poszukiwaniu pracy. Dla Rity nie był to łatwy czas. szwagrowie oskarżali ją o niemoralne prowadzenie. W wyniku licznych konfliktów Rita została zmuszona do wyprowadzenia się i pozostawienia syna na wychowaniu teściów. Źródła podają, że Rita po wyjeździe męża do Ameryki miała licznych adoratorów spośród członków rodziny Erwina. Kiedy odrzuciła ona ich umizgi wysłali oni list do jej męża, w którym informowali go o rzekomych romansach Rity. Jaka była reakcja Erwina - tego nie znalazłam. Natomiast w materiałach zgromadzonych do pracy nad tą historią znajduje się informacja, że cała ta sytuacja doprowadziła do tego, że Rita musiała zdać się na siebie i jakoś ułożyć sobie życie. Rozpoczęła kurs pielęgniarski, a a swoje utrzymanie zarabiała jako guwernantka.

I to właśnie w tym charakterze w roku 1924 znalazła pracę u Henryka Zaremby w jego willi w Łączkach koło Brzuchowic pod Lwowem.

Stosunki Rity z dziećmi Zaremby nie były najlepsze. I nie ma się temu co dziwić. Postawny się w ich sytuacji. Matka w zakładzie psychiatrycznym a ojciec sprowadza do domu kochankę, w dodatku ma z nią dziecko. Dzieci zapewne nie darzą Rity zaufaniem i nie potrafią się z nią zaprzyjaźnić. Matkę stawiają na pierwszym miejscu a kochanka ojca z góry jest na przegranej pozycji. W dodatku Rita sprawia wrażenie kobiety wyniosłej, bezdusznej i mało uczuciowej. Po pewnym czasie stosunki Rity z Zarembą zaczęły się psuć. Bez wątpienia miał na to wpływ jego dzieci. , a w szczególności Lusi, która jako córeczka tatusia miał na niego duży wpływ.

Pierwsza przybiegła Rita ubrana w futro. Chwilę potem przybiegł Henryk, który wraz z synem podjął próbę reanimacji. Wezwano żandarmerię.

Proces Rity Gorgonowej przykuł uwagę mieszkańców nie tylko Lwowa ale i całej Polski. Można pokusić się o porównanie, że Rita była ówczesną Katarzyną W. Jej proces budził wielkie zainteresowanie a opinia publiczna skazała ją zanim zapadł prawomocny wyrok. Aby wejść na salę sądową trzeba było posiadać specjalny bilet. Prasa poświęcała wiele miejsca na obszerne relacje z sali sądowej. Oskarżycielem w procesie Rity był prokurator Alfred Laniewski, któmieniła koszulę nocną koloru seledynowego – w której oskarżoną widzieli Zaremba w łóżku i dr Csala w chwilę po odkryciu zbrodni, na białą, w której zastała ją po przyjściu policja. Pytano o ślady kału w pokoju obok miejsca zbrodni i na ciele oskarżonej oraz o ślady wiodące do basenu. Poruszono także kwestię chusteczki znalezionej w piwnicy. Odpowiedzi oskarżonej konfrontowano z jej wyjaśnieniami zapisanymi w protokole policyjnym. Pytano Gorgonową również o jej znajomość z innymi mężczyznami. Najważniejszą kwestią poruszoną w trakcie procesu był stosunek Rity do Lusi. Gorgonowa, pytana o relacje z córką Zaremby odpowiadała, że wcale nie żywiła do dziewczynki urazy czy też nienawiści. Stwierdziła, że sugestie jakoby nienawidziła Lusię padają jedynie z ust jej wrogów.